Bridget Jones – 10 ciekawostek
Bridget Jones jest fikcyjną postacią, znaną z serii książek autorstwa Helen Fielding, przeniesionych potem na srebrny ekran.
Z losami bohaterki można zapoznać się czytając cztery części cyklu powieści („Dziennik Bridget Jones”; „W pogoni za rozumem”, „Szalejąc za facetem” oraz „Dziecko Bridget Jones”) bądź oglądając trzy filmowe adaptacje (tytuły pokrywają się, nie ma cześci zatytułowanej „Szalejąc za facetem”).
Seria filmów zarobiła na świecie przeszło 750 milionów dolarów (na wszystkie części wydano około 100 milionów).
Ostatnia aktualizacja: 2024-05-17 23:29:57
Bridget Jones ciekawostki
1. Odtwórczyni głównej roli, Renée Zellweger, korzystała z pomocy trenera mowy, aby szlifować brytyjski akcent.
2. Zellweger przygotowywała się do roli między innymi wybierając się na trzytygodniowy staż w domu wydawniczym.
3. Na planie filmu aktorka paliła ziołowe, nie tytoniowe, papierosy.
4. Sceny na końcu pierwszej cześci, w śnieżnej, zimowej scenerii, były kręcone latem.
5. Za rolę w „Dzienniku Bridget Jones” Renée Zellweger była nominowana do Oskara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej.
6. Pierwszą i trzecią część wyreżyserowała Sharon Maguire, drugą – Beeban Kidron.
7. To jedyna w XXI wielu seria komedii romantycznych, w której wszystkie trzy cześci obsadzono tą samą główną aktorką, i która pojawiła się na ekranach kin.
8. Odgrywania tytułowej roli w serii odmówiła Toni Colette. Brano pod uwagę również Kate Winslet, jednak wydawała się ona twórcom zbyt młoda.
9. Bridget Jones jest prześmiewczo oskarżana o spadek popularności marki win Chardonnay.
10. Wielu aktorów zatrudnionych w serii spotkaliśmy również w sadze o przygodach Harrego Pottera (m.in. Emma Thompson, Jim Broadbent, Gemma Jones).
Autor: Paulisty
Dodaj ciekawostkę
Bridget Jones pytania
Dlaczego serię wini się za spadek popularności win Chardonnay?
Smakosze win argumentowali, że przed Bridget i jej ekranowym zamiłowaniem do win tej marki, kojarzyła się ona z pewnego rodzaju luksusem.
Jak nazywa się dom wydawniczy, w którym pracuje Bridget w pierwszej części cyklu?
Dom wydawniczy nazywa się Pemberley Press.
Na kim są wzorowane postacie?
Autorka książki wzorowała postaci częściowo na swoim najbliższym kręgu znajomych.
Jakie były początkowe plany realiacji filmu?
Film był planowany jako niskobudżetowy, niezależnny projekt. Perspektywa zmieniła się po dołączeniu do obsady Hugh Granta i Collina Firtha.
Ile lat dzieli kolejne części?
Pierwsza ukazała się w 2001, druga w 2004, trzecia – w 2016.
Gdzie po raz pierwszy można było przeczytać o Bridget Jones?
Początkowo „Dziennik Bridget Jones” był kolumną w The Independent, popularnym brytyjskim dzienniku.
Dodaj pytanie / odpowiedź

Autor paczki wiedzy: Pasjonat
Mam na imię Mateusz, swoją przygodę z ciekawostkami rozpocząłem ponad 20 lat temu zbierając najróżniejsze czasopisma popularno-naukowe. Świat jest pełen tajemnic, które uwielbiam poznawać. Dzięki paczce wiedzy, mogę się nimi z Wami dzielić. Moje główne zainteresowania to: geografia, historia, sport i muzyka.
21 ciekawostek o polatuchach
Polatucha to mały gryzoń należący do rodziny wiewiórkowatych, znany przede wszystkim ze swojej zdolności do szybowania. Występuje głównie w północnych lasach Eurazji – od Skandynawii przez Rosję aż po Japonię. Jej łacińska nazwa to Pteromys volans, co oznacza dosłownie „latająca skrzydlata mysz” – choć z myszami ma niewiele wspólnego.
24 ciekawostki o porach
Por to warzywo należące do rodziny amarylkowatych, blisko spokrewnione z cebulą i czosnkiem. Charakteryzuje się długą, białą łodygą (w rzeczywistości jest to zgrubiała pochwa liściowa) oraz zielonymi liśćmi tworzącymi wachlarz.
21 ciekawostek o piłce wodnej
Piłka wodna to zespołowy sport wodny rozgrywany w basenie, w którym dwie siedmioosobowe drużyny rywalizują o zdobycie większej liczby bramek. Zasady gry przypominają nieco połączenie piłki ręcznej i pływania.
22 ciekawostki o amerykańskim tygodniku Time
„Time” to jeden z najbardziej wpływowych tygodników informacyjnych na świecie. Od początku jego celem było podawanie obiektywnych i zwięzłych informacji dla zapracowanego amerykańskiego czytelnika. Przez dekady pełnił rolę intelektualnego barometru amerykańskiego życia publicznego i międzynarodowego, będąc nie tylko źródłem informacji, ale również formą komentowania rzeczywistości przez okładki, felietony i coroczne zestawienia.